KORT VERHAAL VERSCHENEN IN VERHALENBUNDEL: LATEN WE HET OVER DE LIEFDE HEBBEN
Aan mijn vriendin.
Lieve lief, een liefdesbrief, is waar je om vroeg. Een liefdesbrief van mij, aan jou, met het verlangen dat hij ook nog rijmen zou. Want de liefde straalt meer af van een rijmbrief. Zo voelen alle lieve woordjes extra positief. Zit je daarop te wachten, dat ik je vertel hoe de liefde mij raakt? Wat ik zie als ik naar jou kijk of wat je in me losmaakt. Goed met woorden ben ik niet, ik denk dat je mijn woorden overschat. In mijn lange stiltes zeggen ik meer dan dat. Maar goed, een liefdesbrief van mij voor jou, daar gaan we dan. Je hebt er om gevraagd, deze eerlijkheid, dus schijven zal ik het, dat komt ervan.
Ik haat zo veel van jou. Van wat je doet, van wat je zegt, van dingen die jij bent. Ik haat van al je trekjes, elk gegeven compliment. Van je doen en laten, van hoe ik van je haat. Van de toekomstbeelden en de angst dat je me verlaat. Ik haat het dat jij pas zo laat voorbijkwam in mijn leven. Ik haat de jaren zonder jou, kon je niet wat eerder, al was het maar heel even. De afwezigheid van jouw warmte, ’s avonds in mijn lege nest. De eenzaamheid van voor ik jou, was echt niet al te best. De dagen lang, de nachten lang, de weken slepen voort. De grote vragen stelde ik, maar nooit door oren gehoord. Waar was je dan, hoe kon je, mij zo lang alleen. Wat ik zeggen wil, ik dank de dag dat jij aan mij verscheen. Ik denk dat het nu tijd is voor wat ik eigenlijk zeggen zou. Ik haat zo ontzettend veel van jou. Jij was den allereerste, en zult de laatste zijn. Door de ontmoeting met jou sloot ik ze af, de dagen van azijn. Ik hoop dat je kan lezen, tussen de regels die ik opteken, de woorden die ik nooit hardop durf uit te spreken.
Zo, dat was het dan, het resultaat van het voorstel wat je briefde. Maar genoeg nu over mij, laten we het hebben over de liefde.
Liefs,
Je vriend